Sydney/Manly

Een jaar lang backpacken, wat een belachelijk idee.
Toch zit ik nu hier in Sydney achter mijn laptop.
Kris is op dit moment aan het werk in Warringah mall dus ik heb alle tijd om een verhaal te verzinnen dat alles van de eerste week omvat.
Want jezus, wat een verandering zeg.
Maar eerst ff terug naar vorige week.

Het afscheid
Nee er is niemand overleden, al leek het wel zo. Jezus wat een tranen zeg, t is niet dat we weg gaan ofzo....Oh wacht.
Zaterdag de 5e hebben we een super afscheidsfeest gekregen van onze ouders.
Er waren een paar dingen die dag die we al wisten, zoals dat André voor de muziek zou zorgen, maar er waren ook wat verrassingen.
Toen om we om kwart over acht met mijn oma aan de koffie zaten kwam de eerste verassing.
Kris keek om naar wie er net binnen was gekomen en haar exacte woorden waren "wat doet mijn oude buurjongen hier".
5 minuten later werd dat dus duidelijk, hij was onze DJ voor de avond en zou zelf ook nog een stukje zingen.
Verassing 1!
Na een super gezellige tijd werden we om half 11 de keuken ingeroepen en moesten we onze ogen dicht houden.
Toen we ze mochten openen stond Stephanie opeens voor ons neus.
Doordat ze de infectie die ze opgelopen had in haar voet niet konden behandelen in Lanzarote was er door haar stage adres besloten dat het beter was als ze weer naar huis ging.
Klote natuurlijk, maar wel een verassing voor ons!
Het feest werd afgesloten met flink wat tranen, geproost, gelach en gezelligheid.
Hierbij willen we iedereen die er bij was nogmaals bedanken voor het super gezellige feest!!

De Reis
Na het feest hebben we nog lekker wat dagen doorgebracht met onze ouders voordat we naar het vliegveld gingen.
Dinsdag ging de wekker om 06.00, Jezus wat vroeg!
Maar het was voor een goed doel, we gingen eindelijk!
Toen we om 7 uur beneden kwamen zaten Paul en Samantha in de keuken.
Verassing 3!
Om 7.25 vertrokken we dan eindelijk naar Schiphol.
Na een rit vol file stonden we om half 10 dan eindelijk op het vliegveld.
Nadat we daar met zn alle een kop koffie gedronken hadden zijn we door de douane gegaan.
Een heel vreemd gevoel, iedereen een jaar lang achter te moeten laten.
De vluchten zelf verliepen eigenlijk zonder problemen.
Wel vlogen we net na India over een onweersbui wat een spectaculair uitzicht gaf.
Overal onder het vliegtuig waren bliksemschichten te zien.

Sydney
Na een uurtje of 21 waren we dan eindelijk in Australië geland.
Daar moesten we door de douane heen.
Gelukkig hebben we daar maar een uur in de rij gestaan omdat er maar 1 douanier op alle internationale reizigers zat.
Toen we eindelijk door de douane waren zijn we onze tassen gaan halen die al van de band afgehaald waren en zijn we naar de tassen controle gegaan.
Ik weet niet welke figuren ze op tv laten zien maar zij was het in ieder geval niet. Wat een ongeïnteresseerde doos was dat zeg.
Maarja we mochten wel doorlopen, wat weer relaxed was.
Voor het vliegveld hebben we een taxi genomen naar ons eerste Hostel.
Het "Jackaroo hostel" was prima voor de eerste 3 nachten maar daar hield het ook ver mee op.

Regelen
Zoals we verteld hadden, had kris de 10e al meteen een sollicitatiegesprek.
Nadat we s'ochtends ontbeten hadden zijn we met de trein en bus vanuit Sydney naar Brookvale gegaan, een wijk die een uur reizen vanuit het centrum ligt.
Daar hadden we het gesprek, in de Westfield Warringah Mall.
De kapsalon heet Karl Azzi en na een gesprek met Mel (waar kris dus al eerder contact mee had) dat bestond uit z'n 60 woorden kreeg kris al meteen de vraag of ze zin had om een dag mee te lopen.
Gisteren was die meeloop dag, en vandaag is ze bezig met werkdag 2.
Ze heeft leuke. spontane collega's en de klanten zijn ook erg vriendelijk dus het bevalt d'r tot nu toe erg goed.
We zijn zelf als door d'r bazin uitgenodigd voor kerst, over snel gesproken.
Na het gesprek zijn we een bankrekening gaan openen en hebben we een Australisch telefoonnummer gehaald.

Gisteren was het mijn tijd om op zoek te gaan naar werk.
Nadat ik kris af had gezet op d'r werk ben ik eerst ergens mijn cv uit gaan printen en toen ben ik langs het strand van Curl Curl terug gelopen naar Manly, waar we nu zitten.
Een wandeling van 4.2 km langs de kust.
Wat een fantastisch uitzicht heb je hier zeg.
Iets wat ik jullie nog ga onthouden want ik weet nog niet hoe ik foto's toe moet voegen ;)
Na m'n wandeling ben ik bij 2 restaurants langs gegaan en kreeg bij beide te horen dat ze me wel konden gebruiken, al snap ik echt niet waarom.
Ze zouden me terug bellen maar had er vandaag nog niets van gehoord, dus maar weer verder op jacht naar die ene baan.
Het eerste restaurant dat ik bezocht had meteen al plek, dus aankomende zondag werk ik een paar uurtjes mee zodat we kennis kunnen maken.
De gerechten zijn simpeler dan dat ik gewend ben maar de keuken is een stuk kleiner, en grenst meteen aan de bar.
De gasten zitten dus letterlijk op m'n vingers te kijken, iets wat wennen gaat worden.
Toch heb ik gruwelijk veel zin om weer aan de slag te gaan.
Na het gesprek ben ik weer gaan wandelen, ik had toch een hoop tijd te doden en er is geen betere manier om de kustlijn te ontdekken.
En ik leef nog, dus geen dodelijke insecten tegengekomen. Of haaien.
Nogmaals, wat een gruwelijk mooi uitzicht heb je hier zeg!
De route die ik gelopen heb ik aangelegd en loopt doormiddel van rotsblokken, stijgers, houten paden en modderweggetjes van manly tot Spit bridge.
Onderweg kom je langs verschillende uitkijkpunten en zelfs langs Aboriginal tekeningen.
Van de 5 tekeningen die ze in de rots gekerfd hadden waren er maar 2 duidelijk, wat wel jammer was.
Misschien dat ze de volgende keer beter te zien zijn.

Zoals je kan zien gaat het super met ons.
We zijn, nu we beide werk hebben, op zoek naar een appartement om te huren, iets wat minder goed gaat dan we gehoopt hadden al zijn er voldoende appartementen vrij.
Niemand reageert, of de kamers zijn ondertussen al bezet.
Maar! we houden hoop, en ondertussen verhuizen we gewoon van hostel naar hostel.
Het weer is hier best goed, z'n 18/25 graden overdag al koelt het s'avonds af tot een graden of 12.
Maarja het is dan ook winter he.

Nu ga ik maar eens kijken hoe ik foto's toe kan voegen zodat ik iedereen jaloers kan maken.

Groetjes Kris en Bjorn