Sydney/ Port Macquarie
Door: Bjorn
Blijf op de hoogte en volg krisje en bjorn
08 Februari 2016 | Australië, Port Macquarie
Maandag 08/02/2016
We zijn nu officieel 8 dagen aan het rondreizen.
Wat is het hier mooi zeg.
Het uitzicht dat we vanuit manly hadden is er helemaal niets bij.
Ik zou eerste even vertellen hoe de laatste maanden waren.
Omdat we alleen maar aan het werken zijn geweest is er niet zo veel te vermelden.
5 December zijn Jorn en Sjoerd bij ons in het appartement komen wonen.
Onze Braziliaanse homies waren een maandje terug naar Brazilie en wij wisten wel mensen die een slaapplek nodig hadden. En werk. Toevallig hadden wij nog wat mensen nodig in de keuken dus ze hadden geluk.
We hebben een super tijd gehad.
Kerst op het strand door gebracht, Kris en Sjoerd waren compleet verregend terwijl ze aan het wachten waren op mij en Jorn terwijl wij lekker in de bus zaten op weg naar huis, en ook weer terug naar het strand met de bbq spullen.
Met oud en nieuw heeft kris moeten werken tot half 6 dus toen die thuis kwam had ik het eten klaar staan.
Nadat we allemaal gedouchte waren zijn we op weg gegaan naar onze baas.
Daar hebben we het vuurwerk van 9 uur gekeken en rond half 12 zijn we op weg gegaan naar Little Manly.
Een strandje met uitzicht over de haven van Sydney.
Hier hebben we genoten van het vuurwerk, drankjes en skinny dippende vrouwen.
Helaas komt aan al het goeie een eind en zijn Jorn en Sjoerd op 4 Januari verder gaan reizen.
15 Januari begonnen wij ook met onze voorbereidingen op de trip.
Nadat we op 9 Januari een proefrit konden maken hadden we besloten om een Nissan Pathfinder uit 2003 te kopen.
De auto ziet er op een paar deukjes en wat afgebladerde lak prima uit.
de 15e dus opgehaald.
Ik was nog geen 30 minuten aan het rijden toen ik een hoop rook onder de motorkap vandaan zag komen.
Bleek dat m'n auto in de fik stond.
Heb de vlammen uitgekregen door hard te blazen en een klein beetje ijswater dat ik toevallig over had van m'n drankje van s'middags.
De dealer gebeld, die moest de roadside assistance activeren, roadside assistance gebeld en die moesten een sleepdienst bellen.
Zou ongeveer een uurtje duren voor de sleepdienst er was. Na een uur achter in de auto hebben gelegen kreeg ik een belletje van de sleepdienst dat hij er pas een uur later zou zijn......
Ik stond op een plek waar ik niet mocht parkeren, telefoon was bijna leeg en nog een uur wachten...
Super.
Om 7 uur was eindelijk de sleepdienst er en rond kwart voor 8 stapte ik in een leenauto.
Problemen met de auto tot nu:
Brand
2 uur gewacht op een sleep dienst
monteur was later klaar met de auto dan verwacht, 3 uur kunnen wachten
Lekke band bij leen auto
Lege accu bij leen auto (bleek geen toon te geven als je je lichten aan liet staan)
Ondertussen waren we ook op zoek naar een tent.
De rest van de spullen hadden we al netjes in bakken in de kast klaar staan maar een slaapplek was ook wel fijn.
We wilde een tent die op het dak kon zodat we niet te veel tijd kwijt zijn met het opbouwen iedere dag en het ziet er kicken uit.
We hebben de tent besteld en deze zou de 28e geleverd worden, ruim op tijd om te monteren en te testen.
De 28e hebben we niemand gezien dus ik ben op de 29e gaan bellen waar ze bleven.
Bleek dat niemand wist waar ons pakket was. Wauw, een pakket van 60 kg kwijt raken is best knap.
We moesten dus iets anders verzinnen want de 31e moesten we uit ons appartement.
Dus maar een goedkoop pop-up tentje gekocht bij de KMart zodat we in ieder geval op reis konden.
Zondag de 1e zijn we om 9 uur s'ochtends vertrokken.
Het plan was om iets eerder te gaan maar we hadden de avond er voor een gezellige avond gehad met de collega's van kris.
We waren bij mij op het werk gaan eten en hebben daar ook een drankje gedaan om afscheid te nemen van iedereen.
Dus we vertrokken iets later dan gepland.
We zijn vanuit Dee Why naar het Royal National Park gegaan.
Een natuurpark 1.5 uur rijden vanaf ons appartement.
Daar zijn we gestopt om een wandeling te maken.
De wandeling werd aangegeven als Easy, en hij was maar 3.5 km. Ideaal begin dus.. De eerste 2.5 km was redelijk te doen. Via een modderig bushpad kwamen we uit op een grashelling met een enorm uitzicht over 2 stranden en km's oceaan.
Toen we beneden bij het Burning Palm strand aankwamen (nee ze stonden niet te branden toen wij daar waren) bleek dat we nog een kilometertje door moesten lopen voor de figure 8 pools.
Zoals de naam al zegt, het zijn zwembaden in een 8 vorm.
Deze baden zitten in de rotsbodem bij de oceaan en zijn compleet natuurlijk.
We hebben ons daar vermaakt met het zwemmen in de baden en het kijken naar mensen die omver gespoeld werden door de grote golven die over de rotsen sloegen.
Toen kwam de realisatie. We moesten nog terug naar boven!
Weer een kilometer over rotsen heen klimmen, terug over dat graslandschap ( nog steeds heel mooi) en weer door die modderbende.
Uiteindelijk hebben we er een kleine 4 uur over gedaan voor we weer boven waren.
Toen moesten we op zoek naar de camping.
we waren beide vergeten om het adres op te schrijven dus moesten we naar een plek met bereik zodat we het konden googlen.
Bij het adres stond ook dat het kantoor maar tot 5 open was. Volgens de Tomtom zouden we om half 6 aankomen. Tof.
Dan maar bellen dat we later zijn. Geen bereik. Tof.
Op naar de camping en daar maar iemand zoeken.
Uiteindelijk bleek een uur later dat je nergens in hoefde te checken en dat je zo de camping op kon rijden....
We hadden een heerlijk plekje aan het water.
De camping zelf was schoon maar je merkte wel dat het echt een simpele camping was. Nergens stroom, alleen water bij de douches en alles was open.
De 2e avond zaten we lekker voor onze tent te lezen toen we iets door het water hoorde lopen.
Toen we omdraaide zagen we dat het 5 herten waren.
Ze liepen op minder dan 10 meter van onze tent af, Wat was dat mooi om te zien zeg.
De volgende ochtend hebben we alles ingepakt en zijn we weer door gereden.
Volgende bestemming The Blue Mountains.
Een gebergte dat z'n 11.400 km2 beslaat.
Toen we Katoomba binnen reden en boodschappen wilde gaan doen ontdekte we een lek bij de motor. Het zoveelste dat niet verliep zoals moest.
Er zat een scheurtje in de koelvloeistof leiding en alles spoot er uit.
Maar naar de eerste beste garage gereden om het te laten repareren.
1.5 uur later hadden we te horen gekregen dat we de tent eindelijk op konden pikken, was de auto afgekoeld, de slang gefixt, en konden we weer verder.
We zitten nu op een camping in Blackheath, het hoogste dorp van de blue mountains.(1065m hoogte)
Een super camping met ongeveer 35 powered sites en een stuk of 20 zonder stroom.
Omdat we de tent op konden halen moest ons roofrack op de juiste maat gezet worden.
Dat was niet zo lastig.
Maar toen ik een keer aan de dwarsbalk trok om te kijken of ze stevig vast zaten scheurde de poten aan een kant door en hadden we dus geen zak meer aan dat ding.
Dus in plaats van de tent op gaan halen zijn we op zoek gegaan naar een nieuw pootje voor ons roof rack.
NERGENS kunnen vinden. Dat systeem was blijkbaar zo oud dat ze maar gestopt zijn met t maken er van. Dus hebben we een nieuwe gekocht.
Omdat we een tent op het dak gaan plakken moesten we een stevig rek hebben en natuurlijk was die niet op voorraad.
Hoop nu dus dat ze ons morgen vroeg bellen dat het rek binnen is. Dan kan ik die ophalen, monteren, een uur door rijden naar Sydney, tent ophalen, monteren en 1.5 uur terug rijden.
Prima dagindeling lijkt me zo.
Om vandaag toch nog maar iets leuks te doen zijn we gaan wandelen bij de Wentworth falls.
Een wandelingetje van ongeveer 40 minuutjes naar een waterval van 100 m hoog.
Nog nooit heb ik zoveel chinezen met selfie sticks in een bos zien wandelen.
De watervallen waren cool om te zien en de wandeling was weer lekker veel steile hellingen.
Na de watervallen zijn we naar Echo point in Katoomba gereden, hier heb je een gigantisch uitzicht over The Blue Mountains en kijk je ook direct op The Three Sisters, een rotsformatie van 900m hoog.
Wederom gruwelijk mooi uitzicht, maar helaas veel te touristisch. Haha hypocriet dat ik ben.
Anyway, na ons door de busladingen chinezen ( weer met die selfiesticks) heen gevochten te hebben konden we eindelijk iets eten met uitzicht over de vallei.
DE TENT IS BINNEN!!
Eindelijk.
Ongeveer het enige wat echt volgens plan ging is dat we op donderdag een telefoontje kregen met de boodschap dat het rek binnen was.
Natuurlijk kwam dat telefoontje nadat we vast stonden met de auto op de camping omdat de auto wel wilde starten maar totaal geen power had.
Bleek dat de motor te koud was( t was 14 graden, ze kunnen echt niets hebben hier).
Rond 12 uur liepen we eindelijk de winkel binnen en ben ik begonnen met het monteren van het dakrek.
Rond half 2 reden we daar de parkeerplaats af en zat het er eindelijk op.
Om het monteren makkelijk te maken moest ik m'n halve dakrails uit elkaar schroeven... tuurlijk.
Maar om half 2 dus richting Sydney.
We moesten ongeveer een uurtje rijden voor we op de plaats van bestemming waren, een enorm depot vol met vrachtwagens en pakketjes.
Daar uitgelegd dat ik die tent toch echt op hun parkeerplaats moest monteren omdat zij te laat waren met leveren en ik m'n auto vol had liggen met spullen.
Dat was gelukkig geen probleem. Wat wel een probleem was was dat er geen beschrijving bij zat over hoe heel de tent in elkaar zat. Of hoe die gemonteerd moest worden.
Het enige dat we hadden was een zak vol onderdelen en een boekje over hoe je de ladder in en uit moest schuiven.
Serieus, er zitten 2 knoppen op die ladder en daar krijgen we een boek voor.
De tent zelf was als het in elkaar zetten van een Ikea meubel, maar dan zonder boekje en 3x zoveel reserve onderdelen.
Ik heb nog steeds dingen in m'n auto liggen waarvan ik niet eens weet waar het moet.
We zijn met 3 personen ongeveer 2.5 uur bezig geweest om de tent op de auto te krijgen.
De eerste keer in de tent stappen is toch wel een apart gevoel.
Het voelt stevig aan, de auto kan t makkelijk hebben maar toch is het apart.
Na de eerste nacht op de auto te hebben geslapen zijn we naar Scenic World gegaan.
Een park in de Blue mountains bestaand uit een kabelbaan, trein, monorail en een wandelpad door de vallei.
Het uitzicht was top maar de rest viel best tegen.
Het enige dat echt iets kon zijn was t wandelpad. Een route van een uur bracht je door de vallei en had je kans om een hoop wilde dieren tegen te komen.
T enige dat we tegen zijn gekomen waren een hoop mensen die een hoop herrie maakte. En mensen die foto's stonden te maken met een Ipad. Alsjeblieft zeg, dan heb ik liever een buslading selfiesticks dan iemand die in het midden van een bos foto's loopt te maken met een Ipad...
Ondertussen zijn we weer vertrokken uit The Blue Mountains.
We hebben niet alle gedaan wat we wilde doen maar we hadden allebei wel genoeg van het op en neer karren door die bergen.
Dus zijn we op weg gegaan naar Newcastle. Een afstand van 248 km.
We hadden een camping die aangegeven stond als een stukje buiten Newcastle dus eerst maar naar t centrum.
Het centrum stelde niets voor, maar het strand was erg mooi.
Na een korte pauze op t strand zijn we doorgereden naar de camping.
Deze bleek een 75 minuten buiten t centrum van Newcastle te liggen, een stukje noemen ze dat.
De camping lag in het midden van Myall Lakes National park en zou geen stroom hebben.
Dat ze ook geen douches zouden hebben zagen wij niet staan op de site.
En dat de toiletten zouden bestaan uit royale dixies hadden we ook niet gezien.
Gelukkig hadden we hier maar 2 nachten geboekt.
De verjaardag van Kris hebben we doorgebracht door lekker op het strand te liggen en zoveel mogelijk niets te doen.
Vandaag zijn we weer verder gereden.
Nadat ik iemand om hulp moest vragen omdat ik nu met mn eigen auto een lege accu had zijn we naar Port Macquarie gereden.
Een afstand van 164 km.
We zitten op een leuke camping dicht bij het stand dus misschien dat we daar zo nog even heen lopen.
We liggen nu in de tent omdat onze stoeltjes nat geregend zijn terwijl wij stonden te douchen.
Morgen gaan we op weg naar Byron Bay. Een stuk van 5 uur rijden, maar we willen daar dan ook een langere tijd blijven.
Voor vandaag gaan we kijken of we koala's kunnen spotten, die zitten blijkbaar hier op de camping.
Fingers crossed dus.
Voor nu wensen we jullie een fijne carnaval en we zullen snel weer een stukje schrijven
Xx Kris en Bjorn
We zijn nu officieel 8 dagen aan het rondreizen.
Wat is het hier mooi zeg.
Het uitzicht dat we vanuit manly hadden is er helemaal niets bij.
Ik zou eerste even vertellen hoe de laatste maanden waren.
Omdat we alleen maar aan het werken zijn geweest is er niet zo veel te vermelden.
5 December zijn Jorn en Sjoerd bij ons in het appartement komen wonen.
Onze Braziliaanse homies waren een maandje terug naar Brazilie en wij wisten wel mensen die een slaapplek nodig hadden. En werk. Toevallig hadden wij nog wat mensen nodig in de keuken dus ze hadden geluk.
We hebben een super tijd gehad.
Kerst op het strand door gebracht, Kris en Sjoerd waren compleet verregend terwijl ze aan het wachten waren op mij en Jorn terwijl wij lekker in de bus zaten op weg naar huis, en ook weer terug naar het strand met de bbq spullen.
Met oud en nieuw heeft kris moeten werken tot half 6 dus toen die thuis kwam had ik het eten klaar staan.
Nadat we allemaal gedouchte waren zijn we op weg gegaan naar onze baas.
Daar hebben we het vuurwerk van 9 uur gekeken en rond half 12 zijn we op weg gegaan naar Little Manly.
Een strandje met uitzicht over de haven van Sydney.
Hier hebben we genoten van het vuurwerk, drankjes en skinny dippende vrouwen.
Helaas komt aan al het goeie een eind en zijn Jorn en Sjoerd op 4 Januari verder gaan reizen.
15 Januari begonnen wij ook met onze voorbereidingen op de trip.
Nadat we op 9 Januari een proefrit konden maken hadden we besloten om een Nissan Pathfinder uit 2003 te kopen.
De auto ziet er op een paar deukjes en wat afgebladerde lak prima uit.
de 15e dus opgehaald.
Ik was nog geen 30 minuten aan het rijden toen ik een hoop rook onder de motorkap vandaan zag komen.
Bleek dat m'n auto in de fik stond.
Heb de vlammen uitgekregen door hard te blazen en een klein beetje ijswater dat ik toevallig over had van m'n drankje van s'middags.
De dealer gebeld, die moest de roadside assistance activeren, roadside assistance gebeld en die moesten een sleepdienst bellen.
Zou ongeveer een uurtje duren voor de sleepdienst er was. Na een uur achter in de auto hebben gelegen kreeg ik een belletje van de sleepdienst dat hij er pas een uur later zou zijn......
Ik stond op een plek waar ik niet mocht parkeren, telefoon was bijna leeg en nog een uur wachten...
Super.
Om 7 uur was eindelijk de sleepdienst er en rond kwart voor 8 stapte ik in een leenauto.
Problemen met de auto tot nu:
Brand
2 uur gewacht op een sleep dienst
monteur was later klaar met de auto dan verwacht, 3 uur kunnen wachten
Lekke band bij leen auto
Lege accu bij leen auto (bleek geen toon te geven als je je lichten aan liet staan)
Ondertussen waren we ook op zoek naar een tent.
De rest van de spullen hadden we al netjes in bakken in de kast klaar staan maar een slaapplek was ook wel fijn.
We wilde een tent die op het dak kon zodat we niet te veel tijd kwijt zijn met het opbouwen iedere dag en het ziet er kicken uit.
We hebben de tent besteld en deze zou de 28e geleverd worden, ruim op tijd om te monteren en te testen.
De 28e hebben we niemand gezien dus ik ben op de 29e gaan bellen waar ze bleven.
Bleek dat niemand wist waar ons pakket was. Wauw, een pakket van 60 kg kwijt raken is best knap.
We moesten dus iets anders verzinnen want de 31e moesten we uit ons appartement.
Dus maar een goedkoop pop-up tentje gekocht bij de KMart zodat we in ieder geval op reis konden.
Zondag de 1e zijn we om 9 uur s'ochtends vertrokken.
Het plan was om iets eerder te gaan maar we hadden de avond er voor een gezellige avond gehad met de collega's van kris.
We waren bij mij op het werk gaan eten en hebben daar ook een drankje gedaan om afscheid te nemen van iedereen.
Dus we vertrokken iets later dan gepland.
We zijn vanuit Dee Why naar het Royal National Park gegaan.
Een natuurpark 1.5 uur rijden vanaf ons appartement.
Daar zijn we gestopt om een wandeling te maken.
De wandeling werd aangegeven als Easy, en hij was maar 3.5 km. Ideaal begin dus.. De eerste 2.5 km was redelijk te doen. Via een modderig bushpad kwamen we uit op een grashelling met een enorm uitzicht over 2 stranden en km's oceaan.
Toen we beneden bij het Burning Palm strand aankwamen (nee ze stonden niet te branden toen wij daar waren) bleek dat we nog een kilometertje door moesten lopen voor de figure 8 pools.
Zoals de naam al zegt, het zijn zwembaden in een 8 vorm.
Deze baden zitten in de rotsbodem bij de oceaan en zijn compleet natuurlijk.
We hebben ons daar vermaakt met het zwemmen in de baden en het kijken naar mensen die omver gespoeld werden door de grote golven die over de rotsen sloegen.
Toen kwam de realisatie. We moesten nog terug naar boven!
Weer een kilometer over rotsen heen klimmen, terug over dat graslandschap ( nog steeds heel mooi) en weer door die modderbende.
Uiteindelijk hebben we er een kleine 4 uur over gedaan voor we weer boven waren.
Toen moesten we op zoek naar de camping.
we waren beide vergeten om het adres op te schrijven dus moesten we naar een plek met bereik zodat we het konden googlen.
Bij het adres stond ook dat het kantoor maar tot 5 open was. Volgens de Tomtom zouden we om half 6 aankomen. Tof.
Dan maar bellen dat we later zijn. Geen bereik. Tof.
Op naar de camping en daar maar iemand zoeken.
Uiteindelijk bleek een uur later dat je nergens in hoefde te checken en dat je zo de camping op kon rijden....
We hadden een heerlijk plekje aan het water.
De camping zelf was schoon maar je merkte wel dat het echt een simpele camping was. Nergens stroom, alleen water bij de douches en alles was open.
De 2e avond zaten we lekker voor onze tent te lezen toen we iets door het water hoorde lopen.
Toen we omdraaide zagen we dat het 5 herten waren.
Ze liepen op minder dan 10 meter van onze tent af, Wat was dat mooi om te zien zeg.
De volgende ochtend hebben we alles ingepakt en zijn we weer door gereden.
Volgende bestemming The Blue Mountains.
Een gebergte dat z'n 11.400 km2 beslaat.
Toen we Katoomba binnen reden en boodschappen wilde gaan doen ontdekte we een lek bij de motor. Het zoveelste dat niet verliep zoals moest.
Er zat een scheurtje in de koelvloeistof leiding en alles spoot er uit.
Maar naar de eerste beste garage gereden om het te laten repareren.
1.5 uur later hadden we te horen gekregen dat we de tent eindelijk op konden pikken, was de auto afgekoeld, de slang gefixt, en konden we weer verder.
We zitten nu op een camping in Blackheath, het hoogste dorp van de blue mountains.(1065m hoogte)
Een super camping met ongeveer 35 powered sites en een stuk of 20 zonder stroom.
Omdat we de tent op konden halen moest ons roofrack op de juiste maat gezet worden.
Dat was niet zo lastig.
Maar toen ik een keer aan de dwarsbalk trok om te kijken of ze stevig vast zaten scheurde de poten aan een kant door en hadden we dus geen zak meer aan dat ding.
Dus in plaats van de tent op gaan halen zijn we op zoek gegaan naar een nieuw pootje voor ons roof rack.
NERGENS kunnen vinden. Dat systeem was blijkbaar zo oud dat ze maar gestopt zijn met t maken er van. Dus hebben we een nieuwe gekocht.
Omdat we een tent op het dak gaan plakken moesten we een stevig rek hebben en natuurlijk was die niet op voorraad.
Hoop nu dus dat ze ons morgen vroeg bellen dat het rek binnen is. Dan kan ik die ophalen, monteren, een uur door rijden naar Sydney, tent ophalen, monteren en 1.5 uur terug rijden.
Prima dagindeling lijkt me zo.
Om vandaag toch nog maar iets leuks te doen zijn we gaan wandelen bij de Wentworth falls.
Een wandelingetje van ongeveer 40 minuutjes naar een waterval van 100 m hoog.
Nog nooit heb ik zoveel chinezen met selfie sticks in een bos zien wandelen.
De watervallen waren cool om te zien en de wandeling was weer lekker veel steile hellingen.
Na de watervallen zijn we naar Echo point in Katoomba gereden, hier heb je een gigantisch uitzicht over The Blue Mountains en kijk je ook direct op The Three Sisters, een rotsformatie van 900m hoog.
Wederom gruwelijk mooi uitzicht, maar helaas veel te touristisch. Haha hypocriet dat ik ben.
Anyway, na ons door de busladingen chinezen ( weer met die selfiesticks) heen gevochten te hebben konden we eindelijk iets eten met uitzicht over de vallei.
DE TENT IS BINNEN!!
Eindelijk.
Ongeveer het enige wat echt volgens plan ging is dat we op donderdag een telefoontje kregen met de boodschap dat het rek binnen was.
Natuurlijk kwam dat telefoontje nadat we vast stonden met de auto op de camping omdat de auto wel wilde starten maar totaal geen power had.
Bleek dat de motor te koud was( t was 14 graden, ze kunnen echt niets hebben hier).
Rond 12 uur liepen we eindelijk de winkel binnen en ben ik begonnen met het monteren van het dakrek.
Rond half 2 reden we daar de parkeerplaats af en zat het er eindelijk op.
Om het monteren makkelijk te maken moest ik m'n halve dakrails uit elkaar schroeven... tuurlijk.
Maar om half 2 dus richting Sydney.
We moesten ongeveer een uurtje rijden voor we op de plaats van bestemming waren, een enorm depot vol met vrachtwagens en pakketjes.
Daar uitgelegd dat ik die tent toch echt op hun parkeerplaats moest monteren omdat zij te laat waren met leveren en ik m'n auto vol had liggen met spullen.
Dat was gelukkig geen probleem. Wat wel een probleem was was dat er geen beschrijving bij zat over hoe heel de tent in elkaar zat. Of hoe die gemonteerd moest worden.
Het enige dat we hadden was een zak vol onderdelen en een boekje over hoe je de ladder in en uit moest schuiven.
Serieus, er zitten 2 knoppen op die ladder en daar krijgen we een boek voor.
De tent zelf was als het in elkaar zetten van een Ikea meubel, maar dan zonder boekje en 3x zoveel reserve onderdelen.
Ik heb nog steeds dingen in m'n auto liggen waarvan ik niet eens weet waar het moet.
We zijn met 3 personen ongeveer 2.5 uur bezig geweest om de tent op de auto te krijgen.
De eerste keer in de tent stappen is toch wel een apart gevoel.
Het voelt stevig aan, de auto kan t makkelijk hebben maar toch is het apart.
Na de eerste nacht op de auto te hebben geslapen zijn we naar Scenic World gegaan.
Een park in de Blue mountains bestaand uit een kabelbaan, trein, monorail en een wandelpad door de vallei.
Het uitzicht was top maar de rest viel best tegen.
Het enige dat echt iets kon zijn was t wandelpad. Een route van een uur bracht je door de vallei en had je kans om een hoop wilde dieren tegen te komen.
T enige dat we tegen zijn gekomen waren een hoop mensen die een hoop herrie maakte. En mensen die foto's stonden te maken met een Ipad. Alsjeblieft zeg, dan heb ik liever een buslading selfiesticks dan iemand die in het midden van een bos foto's loopt te maken met een Ipad...
Ondertussen zijn we weer vertrokken uit The Blue Mountains.
We hebben niet alle gedaan wat we wilde doen maar we hadden allebei wel genoeg van het op en neer karren door die bergen.
Dus zijn we op weg gegaan naar Newcastle. Een afstand van 248 km.
We hadden een camping die aangegeven stond als een stukje buiten Newcastle dus eerst maar naar t centrum.
Het centrum stelde niets voor, maar het strand was erg mooi.
Na een korte pauze op t strand zijn we doorgereden naar de camping.
Deze bleek een 75 minuten buiten t centrum van Newcastle te liggen, een stukje noemen ze dat.
De camping lag in het midden van Myall Lakes National park en zou geen stroom hebben.
Dat ze ook geen douches zouden hebben zagen wij niet staan op de site.
En dat de toiletten zouden bestaan uit royale dixies hadden we ook niet gezien.
Gelukkig hadden we hier maar 2 nachten geboekt.
De verjaardag van Kris hebben we doorgebracht door lekker op het strand te liggen en zoveel mogelijk niets te doen.
Vandaag zijn we weer verder gereden.
Nadat ik iemand om hulp moest vragen omdat ik nu met mn eigen auto een lege accu had zijn we naar Port Macquarie gereden.
Een afstand van 164 km.
We zitten op een leuke camping dicht bij het stand dus misschien dat we daar zo nog even heen lopen.
We liggen nu in de tent omdat onze stoeltjes nat geregend zijn terwijl wij stonden te douchen.
Morgen gaan we op weg naar Byron Bay. Een stuk van 5 uur rijden, maar we willen daar dan ook een langere tijd blijven.
Voor vandaag gaan we kijken of we koala's kunnen spotten, die zitten blijkbaar hier op de camping.
Fingers crossed dus.
Voor nu wensen we jullie een fijne carnaval en we zullen snel weer een stukje schrijven
Xx Kris en Bjorn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
